تحریک به سبک قوم گرایان

تحریک به شیوه خودزنی یکی از ابزارهای عمده برای ایجاد حرکتها و آکسیون های مبتنی بر احساس و به دور از عقلانیت می باشد. آلمان نازی برای به دست آوردن بهانه لازم جهت حمله به لهستان از این شیوه استفاده کرد. نازی ها لباس مرزبانان لهستانی به تن کردند و لباس سربازان آلمانی بر تن چند زندانی لهستانی نشاندند و با یک خود زنی نمایشی وانمود کردند که لهستان مرزهای آلمان را مورد حمله قرار داده است. از این موارد در تاریخ بسیار است و حیله ، حیله ای است قدیمی. 

تیم تراکتورسازی یکی با ریشه ترین تیم های ایران است که مردم تبریز به جد به آن علاقه مند بودند. متاسفانه امروز بی ریشه ترین مردم مانند گیاه پیچک خود را به دور آن چسبانده اند و از آن تغذیه می کنند. کسانی که از دور، تماشاگران و شعارهاشان را هدایت می کنند افرادی هستند سیاسی با سابقه کار سیاسی. چندی پیش خانه ای در تبریز کشف شد که محل جمع آوری همین افراد بود جهت بحث و گفتگو در مورد شعارها و راهکارهایی برای تراکتور سازی. این خانه نزدیک به 10 خط تلفن داشت.

استراتژی اینها بر این بنیان است که سعی می کنند با سفر به هر شهری میان آن شهر و تبریزی ها کینه و نفرت قومی ایجاد کنند و با تحریک میزبان که (از تعداد زیادی تماشاگر برخوردار است) به توهین و فحاشی ، چند برابر آن را در شهر تبریز جبران کنند. پان ترکیست ها می دانند که توانایی کشاندن مردم به کف خیابان را ندارند، برای همین تلاش می کنند در کف ورزشگاه ها این مسئله را جبران نمایند و چه چیزی بهتر از بهانه توهین تماشاگران تیم حریف. 

وقتی بی ادبی یا توهینی صورت بگیرد پان ترکیست ها خوشحال می شوند زیرا بهانه لازم را به دست آورده اند و همان طور که گفتیم هدف نهایی آن ها تحریک تماشاگران ِ اکثریت، جهت توهین و تحقیر است.

 فراموش نکنید که کفتار از مردار تغذیه می کند. حتی اگر پان ترکیست ها به صورت مستقیم در توهین هایی که در ورزشگاه ها صورت میگیرد نقش نداشته باشند، ولی با فحاشی های خود روند عادی را به آن سو هدایت می کنند. تنها مسئول هر نوع توهین به مردم شهرهای ایران ، پان ترکیست ها هستند. آن ها بودند زمینه چنین کاری را باب کردند. آن ها بودند که شعارهای قبیله ای و قومیتی و حتی شعار خلیج ... را وارد ورزشگاه ها کردند.

توجه کنید که مردم عادی شهرهای مختلفی ورودی در مباحث هویتی ندارد. آن ها نمی دانند که با این کار ها چه ضربه ای ممکن است وارد کنند. آن ها به احتمال بسیار زیاد عضو هیچ گروه، سازمان سیاسی یا منتسب به اندیشه ای نیستند. هدف آن ها فقط و فقط به قول خودشان "رو کم کنی" است. تنها سیاسی های حاضر در کف ورزشگاه ها پان ترکیست ها هستند. این ها هستند که می گویند تراکتورسازی حزب ما است. 

 برای همین است که پان ترکیست ها می توانند این عده را به سمتی بکشانند که شعارهای تحقیر آمیز بدهند. پان ترکیست ها از کلید واژگانی چون تحقیر، تبعیض و... امرار معاش می کنند. آنها همواره از تحقیر و تبعیض دم می زنند و اگر تحقیری در کار نباشد آن را می سازند.

روزنامه ایران جمعه در کل ایران 35 هزار تیراژ داشت که به شهر های آذربایجان شاید 5000 هم نمی رسید و از این تعداد بیشترش برگشت می خورد. پان ترکیست ها چند روز پیش از انتشار ایران جمعه پیامک رد و بدل می کردند که این در روز فلان ایران جمعه را تهیه کنید. همین طور آن ها همین مطلب را که ادعا می کردند توهین آمیز است و کسی از آن خبردار نبود را برجسته کردند و با تیراژهای بسیار آن را تکثیر نمودند. این تجربه را فراموش نکنید. 

اگر قرار است اقدام چند نفر در آبادان بهانه ای شود تا تجزیه طلبان مزدور در تبریز بتوانند هر چه دلشان خواست علیه تمامیت ارضی ایران بگویند، و اگر قرار است رفتار خود را با آن توجیح کنند باید بگویم ما از بالغ تر از آنیم که با این تاکتیک ها فریب بخوریم و سکوت کنیم